WIECHLINA ROCZNA

Rodzina: wiechlinowate (Poaceae), dawniej trawy (Gramineae)

Nazwy ludowe i potoczne: pajędza, roczna trawa, wyklina

Charakterystyka botaniczna: roślina jednoroczna, jara, zimująca czasem jako dwuletnia. Pospolity w Polsce chwast różnych upraw, szczególnie ogrodniczych.

MORFOLOGIA

Siewka: pierwszy liść równowąski, w pączku złożony, długości 20–30 mm i szerokości do 1 mm, z wyraźnym nerwem środkowym. Blaszka i pochwa liścia nieowłosiona. Pochwa pierwszego liścia 7 mm, gładka, nieowłosiona. Drugi liść podobny, z czasem dłuższy, z wyraźnym nerwem środkowym i nerwami bocznymi.

Roślina rozkrzewiona: trzeci liść w pączku złożony, z wyraźnym kilem. Kolejne pędy okrągłe. Tworzy kępkowy pokrój.

Źdźbło: w kolankach podnoszące się, nagie, u góry ścieśnione. Osiąga wysokość do 30 cm (zwykle 5–15 cm). Przy braku konkurencji sąsiednich roślin płożące.

Liście na źdźble: żywozielone, z wyraźnym nerwem głównym (kilem), w pączku złożone, nagie, z tępym języczkiem długości ok. 2 mm.

Korzeń: wiązkowy, z bardzo licznymi korzeniami przybyszowymi. Osiąga głębokość do ok. 5–15 cm.

Kwiaty: zebrane w rozpierzchłe wiechy, często rozwinięte jednostronnie, o długości 2–8 cm. Kłoski drobne, 3–7-kwiatowe, zielone, często fioletowo nabiegłe. Plewy i plewki nie są wyposażone w ość.

Owoc: ziarniak jajowaty, długości poniżej 2 mm, ze zrośniętymi plewkami.

SZKODLIWOŚĆ

Progi szkodliwości: nie ma opracowanych oficjalnych. Chwast o dużej ekspansywności (kilka pokoleń w roku). Konkuruje o wodę i składniki pokarmowe. Może być żywicielem mączniaka prawdziwego zbóż i traw i rdzy żółtej.