Należy do chwastów trwałych i wieloletnich. Wyka ptasia wschodzi wiosną. Jej obszarami występowania są przede wszystkim uprawy zbóż oraz roślin strączkowych. Największe zagrożenie stanowi presja punktowa. Może poważnie utrudnić dojrzewanie roślin oraz ich skuteczny zbiór. W przypadku roślin uprawnych stopień presji nie jest znaczący. Roślina ma rozbudowaną strukturę korzeni, a łodygi płożą się po ziemi i mogą oplatać inne gatunki. Dobrze rozwija się w glebach gliniastych i próchnicznych z dużą przepuszczalnością.

Wyka ptasia zakwita pomiędzy czerwcem a wrześniem. Występowanie jest największe w przypadku roślin okopowych, a także zbóż ozimych. Zwalczanie metodami mechanicznymi wykazuje dość wysoką skuteczność, dlatego użycie środków chemicznych jest dopuszczalne jedynie w ostateczności. Ewentualny oprysk musi być dostosowany do rodzaju uprawy i musi zawierać specyficzne herbicydy o raczej łagodniejszym oddziaływaniu.