MIOTŁA ZBOŻOWA

Rodzina: wiechlinowate (Poaceae), dawniej trawy (Gramineae)

Nazwy ludowe i potoczne: mietlica rolowa, mietlica, mietła, miętlica

Charakterystyka botaniczna: roślina jednoroczna, jara, dobrze zimująca. Pospolity w całej Europie chwast upraw szerokorzędowych.
 

MORFOLOGIA
 

Siewka: pierwszy liść bardzo wąski, nitkowaty, długości 10–30 mm i szerokości do 0,5 mm, nagi. Pochwa pierwszego liścia bardzo krótka, 2–3 mm. Języczek postrzępiony. Bardzo szybko pojawia się kolejny liść, również wąski. Po skiełkowaniu siewka wytwarza już 2–3 korzenie pierwotne, a przybyszowe pojawiają się tuż przed pojawieniem się lub równo z wytworzeniem drugiego liścia.

Roślina rozkrzewiona: trzeci liść zwykle nieco szerszy od pierwszego i drugiego, płaski, z nerwem środkowym i dwoma bocznymi. Szybko pojawiają się kolejne liście i w ich kątach zawiązki kolejnych pędów. W miarę rozwoju wyrastają kolejne korzenie przybyszowe.

Źdźbło: okrągłe w przekroju, dość wiotkie. Pochwy liściowe nagie. Jedna roślina w zależności od warunków może wytworzyć od kilku do ok. 20 pędów wiechonośnych. Osiąga wysokość do 120 cm (zwykle 60–70 cm). Liście na źdźble: płaskie, równowąskie, 2–5 mm szerokości. Języczek do 6 mm, postrzępiony. Pochwy liściowe nagie, gładkie lub szorstkie.Korzeń: wiązkowy, z licznymi korzeniami przybyszowymi. Osiąga głębokość do ok. 15–20 cm.

Kwiaty : zebrane w wiechy o długości 10–30 cm, czasem nawet 40 cm (niekiedy dłuższe od źdźbła), silnie rozpierzchłe, bogato rozgałęzione, o gałązkach długości do 10 cm. Kłoski bardzo małe (ok. 2 mm), jednokwiatowe, zielone lub czerwonawe. Plewka dolna wyposażona w ość o długości ok. 8 mm, wraz z plewką górną szczelnie otacza także dojrzały ziarniak.Owoc: ziarniak owalny, o długości ok. 1,8 mm, szerokości 0,5 mm, zrośnięty plewkami z ością.
 

SZKODLIWOŚĆ

Progi szkodliwości: (5-proc. spadek plonu): 10–20 szt./m2 (25–40 wiech). Jeden z najgroźniejszych chwastów upraw łanowych, szczególnie ozimin, rzadko jarych. Masowo kiełkuje całą jesień oraz podczas dodatnich temperatur zimą. Do kiełkowa-nia wymaga wilgotnej wierzchniej warstwy gleby, stąd mniejsze znaczenie w uprawach jarych i z wiosennych wschodów. Ma bardzo duży współczynnik rozmnożenia – jedna roślina wytwarza średnio 2 tys. nasion (1–12 tys.).