Typowe występowanie notuje się w przypadku zbóż, upraw rzepaku, a także wśród roślin okopowych. Przytulia czepna jest jednoroczną, jarą bądź ozimą rośliną o tendencji do skutecznego zimowania. To chwast dość typowy w przypadku polskiego ekosystemu. Jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie kroki zmierzające do zwalczenia szkodnika lub gdy będą one niewłaściwie, może to prowadzić do poważnych konsekwencji. Najważniejszą z nich jest zbyt intensywne zagęszczenie łanu, co prowadzi do wylegania i finalnie utrudnia zbiór. Chwast ten preferuje ciężkie i wilgotne gleby o dużej zawartości azotu.

Wedle prowadzonych obserwacji, przytulia czepna może osiągnąć wysokość nawet do dwóch metrów. Nazwa rośliny nie jest przypadkowa, ponieważ może się ona przyczepiać do sąsiadujących z nią okazów. Standardowy próg szkodliwości przyjęty dla tego gatunku to 2-5 sztuk na metr kwadratowy. Najlepsze skutki przynosi zwalczanie we wczesnych fazach rozwoju chwastu, tak aby rośliny uprawne ucierpiały jak najmniej. Oprysk za pomocą preparatów chemicznych jest zwykle efektywny.